Македонско лекарско друштво

zom

Лекарска комора

zom

Туристичка агенција

zom

Витроген

zom

СКОПЈЕ, НАЦИОНАЛЕН ГЛАВЕН ГРАД, СЕВЕРНА МАКЕДОНИЈА

Скопје, албански Шкуп, српско-хрватски Скопје, турски Ускуб, антички (латински) Скупи, главен град и главен град на Северна Македонија.

Стоејќи на бреговите на реката Вардар среде планинска земја, Скопје започна како антички Скупи, илирски племенски центар. Станал главен град на областа Дарданија (дел од римската провинција Мезија Супериор) под царот Диоклецијан во IV век. Во 518 година бил целосно уништен од земјотрес. Во VII век се случил краток словенски упад, а во 9 и 10 век градот брзо се развивал. Србите првпат го зазеле Скопје во 1189 година, а во 1392 година Турците по освојувањето на Македонија го направиле свој главен град на провинцијата и важен трговски центар. Во 1689 година бил запален до темел од австриските сили за да се искорени епидемијата на колера, по што таа опаѓала до заживувањето во 19 век со изградбата на железницата Белград-Солун. Со договор Скопје во 1913 година беше инкорпорирано во Србија, а во 1918 година стана дел од новата Југославија. За време на Втората светска војна, Германците го окупираа во април 1941 година, а потоа беше гарнизон од бугарските трупи. Ослободен во 1944 година, стана главен град на Народна (подоцна Социјалистичка) Република Македонија во 1945 година. Во 1991 година стана главен град на новонезависната Република Македонија, која го промени своето име во Република Северна Македонија во 2019 година.

Стариот град се наоѓа на терасовитиот брег на реката каде доминира античка тврдина, северно од која се наоѓа римски аквадукт. Средновековните манастири во околината го вклучуваат оној на Нерези (1164), со убави фрески од 12 век. Други значајни градби се средновековниот турски ан, Куршумли Хан и неколку џамии. Поранешниот силно турски аспект на градот е променет, меѓутоа, со реконструкцијата од 1963 година, кога силен земјотрес остави околу 80 отсто од Скопје во урнатини, со 1.070 мртви и повеќе од 120.000 бездомници. Олеснување во пари и добра, вклучително медицински, инженерски и градежни тимови со материјали, дојде од 78 земји. Оттука, Скопје беше наречено „Град на меѓународната солидарност“. Беше формулиран целосно нов градски план отпорен на земјотреси, со неколку сателитски станбени јадра и четири индустриски региони. На левиот брег се куќите на претставничките тела на Северна Македонија, образовните институции, библиотека, концертни сали и радио и телевизиски станици. На десниот брег е економскиот и трговскиот центар. Скопје е индустриски, трговски и административен центар. Индустриите произведуваат хемикалии, цемент, земјоделски машини, електрични производи, тули, керамика, стакло, пиво и алкохолни пијалоци, конзервирано овошје и зеленчук и тутун. Има и обработка на кожа, обработка на дрво, рафинирање на хром и челичарница. Скопје е важен транспортен центар, со железнички и патни врски и модерен аеродром. Има универзитет (1949) и инженерско училиште и е место на Македонската академија на науките и уметностите. Поп. (2002) 467.275; (2020 проценка) 512.000.